بیومتریک شاخصه های فیزیولوژیکی و رفتاری منحصر به فرد در هر انسان است. این مشخصات منحصر به فرد، در شناسایی و تشخیص هویت افراد کاربرد فراوانی دارد .این روش امنیت و دقت را تا حد بسیار زیادی افزایش می دهد و جعل و تقلب در آن بسیار دشوار بوده و در بیشتر موارد امری غیر ممکن است.
مهمترین و پرکاربردترین ابزار بیومتریک مورد استفاده در تشخیص هویت افراد عبارتند از :
اثر انگشت ،مشخصات چهره، مشخصات کف دست ، عنبیه، قرنیه
از این مشخصات بیومتریک در پروژه های هوشمند همچون کنترل دسترسی به داده ها ، کنترل دسترسی به اماکن ، کنترل تردد و حضور و غیاب و . استفاده می شود.
دو تکنولوژی بیومتریک اثر انگشت و تشخیص چهره پرکاربردترین ابزار تشخیص هویت در حضور و غیاب و کنترل تردد به شمار می آیند.
قدیمی ترین نوع بیومتریک اثر انگشت است . برای شناسایی از این طریق، ابتدا از طریق اسکن محل قرار گیری ریزه کاریهای روی انگشت ، لبه‌ها، انشعابها، کمانها، مارپیچها و حلقه ها نمونه و الگو تهیه شده و هنگام استفاده اثر انگشت افراد با نمونه های تهیه شده ، تطابق داده شده و شناسایی و تشخیص هویت صورت می گیرد.
یکی دیگر از روشهای دیگر تشخیص هویت ، تشخیص از طریق فرم هندسی چهره است که از روش اول دشوارتر است. در این روش از چند خصوصیت چهره استفاده می شود.
با تهیه چند فریم تصویر از چهره فرد، خصوصیات پایه ای چهره مشخص می شود. این خصوصیات شامل شناسایی نقاط ثابت و معین در چهره (قسمتهایی از چشم، اطراف بینی و دهان و بخشهایی که استخوان گونه را احاطه کرده اند) می باشد که با مرور زمان کمترین حساسیت و تغییر را از خود نشان می دهند. راه دیگر شناسایی از طریق مشخصات چهره، گرفتن تصویر کامل و یکجا از کل چهره، بدون مشخص کردن نقاط ویژه است.
یکی دیگر از روش های جالب اسکن نمودار حرارتی چهره، با استفاده از یک دوربین مادون قرمز است، که تا عمق 4 سانتی متر زیر پوست را اسکن می کند. این مشخصه یکی از پارامتر هایی است که در تمامی افراد حتی دوقلوها نیز متفاوت است و با گذشت زمان،آرایش و اصلاح کردن و حتی جراحی پلاستیک تغییری در آن ایجاد نمی شود.
استفاده از مشخصهای منحصر به فرد کف دست ، عنبیه و قرنیه روشهای بیومتریک دیگری هستند که جهت تشخیص هویت و شناسایی افراد مورد استفاده قرار می گیرند.
درباره این سایت